„Dwieście lat temu urodził się Stanisław Moniuszko.

Niestety, wciąż wiemy o nim niewiele,

powtarzając w kółko dziewiętnastowieczne kalki.

To, jakim był naprawdę, może nas zaskoczyć”.

Natalia Budzyńska

6 listopada 52- osobowa grupa uczniów pod opieką p. Bożeny Kwiek oraz p. Marty Pawlik-Włudyki miała przyjemność obejrzeć w Sali Koncertowej Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej wspaniałą sztukę teatralną pt. „Moniuszko. Polskość jak z nut” w wykonaniu Koła Teatralnego „Improwizacja” z Gromnika i dowiedzieć się, jaki był naprawdę Stanisław Moniuszko. Spektakl przygotowano w ramach festiwalu Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc. W ten  sposób uczczono postać znakomitego kompozytora, ojca opery narodowej – Stanisława Moniuszkę, którego 200. rocznicę urodzin świętujemy w tym roku. Spektakl, który przybliżył nam życie i twórczość kompozytora, składał się z czterech aktów. Dotyczyły one różnych aspektów jego życia, m.in.: narodzin artysty, jego wychowania w duchu polskości, zamiłowania do tradycji i kultury ludowej, tworzenia „Śpiewnika domowego”, trudnego procesu tworzenia oper m.in. „Halki” czy „Strasznego dworu”.

Spektakl miał na celu pokazać, jak wielką osobowością artystyczną był Stanisław Moniuszko – osobowością, która nadała kształt polskiej operze. Kompozytor przez 200 lat był niedoceniany, a przecież Moniuszko to Artysta Wielki – nie tylko poprzez dzieła, które stworzył, ale także postawę życiową, którą reprezentował. Był nie tylko  muzycznym poetą, ale również patriotą, który zawsze „miał w miłości kraj ojczysty”.

Po występie grupy teatralnej odbył się konkurs, w którym bardzo chętnie brali udział widzowie. Sprawdzał on wiedzę na temat faktów z życia Stanisława Moniuszki zaprezentowanych w sztuce.

Była to wspaniała, barwna, teatralna lekcja nie tylko muzyki, tańca, ale przede wszystkim patriotyzmu i historii naszego kraju. Jesteśmy dumni, że posiadamy w swej historii tak wielkiego Polaka, patriotę i artystę, jakim był Stanisław Moniuszko. Nie dziwi nas, że jego nazwisko wymienia się jednym tchem pomiędzy Chopinem a Szymanowskim.

Marta P-W